een woord om aan haar tegeven
de toekomst die ze door zal nemen
lerend en begrijpend
wijzen vingers haar de weg
de weg vol blijheid en verdriet
de eerste woorden nog niet gesproken
een bloeiende bloemengeur geroken
spelend met de toekomst
en gravend in haar verleden
samen zullen wij de tijd bestrijden
en kunnen we ook nog paardje rijden
haar vuistje in mijn hand gelegen
een tikje tegen haar vinger
een gebaar om te troosten
het lied van mededogen
de fluitist begint te spelen
een liedje vol medeleven
haar stem kan hij zij niet horen
want ze is als een dove geboren