Ik heb grenzeloos verwoest
Ik dwaalde jaren langs
vergeten paden schimmige
gedaanten fluisterden daar
holle frasen.
Ik bangde het leven
alle dagen sterker dan
de dood en onderhuids
broeide reeds mijn sterven.
Ik maakte mijn lichaam tot
een doodshuis, spookplaats
doch ik was ziende blind
zag niets en nu moet ik
de prijs betalen maar
ik ben niet in staat
mijn lichaam te helen want
het inzicht kwam te laat.
Reacties op dit gedicht
| arie: | Zaterdag, december 20, 2008 11:59 |
| Nooit komt ''iets'' te laat Amy.. Dus jij kunt je lichaam (en geest) helen; verder met je leven; al lijkt het nu zwart.. liefs, arie |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, december 16, 2008 21:42 |
| heftig maar wel knap geschreven! liefs kerima ellouise |
|
| tinkelbel10: | Dinsdag, december 16, 2008 21:09 |
| prachtig neergezet,veel sterkte liefs Tina |
|
| lexx: | Dinsdag, december 16, 2008 14:35 |
| oww. wat heb je dan? goed knekelig gedicht, dat wel. :) |
|
| Yellow: | Dinsdag, december 16, 2008 14:16 |
| probeer te helen wat kan en blijf geloven in de toekost, een prachtwerk amy, Y. |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, december 16, 2008 13:30 |
| Inzicht komt volgens mij nooit te laat, want je zag het toch in, anders had je dit niet kunnen schrijven! Wens je veel sterkte toe en kracht! Dikke omarmde knuffel voor jou! Liefs,dicky |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, december 16, 2008 13:14 |
| niets is ooit te laat, geloof me maar, laat liefde door je haren spelen en je hart verwarmen lieve groet Cobie kuzzzz |
|
| Fairouz: | Dinsdag, december 16, 2008 12:49 |
| Intens ! Vriendelijke groet, fairouz |
|
| Meneer Zes: | Dinsdag, december 16, 2008 12:33 |
| Als het te laat is, is het te laat! | |
| Meneer Zes: | Dinsdag, december 16, 2008 12:32 |
| Hhhhm... Dit is een bekende toestand die je omschrijft. Wel goed gedaan. C''est la Vie! Meneer Zes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gewoon Amy |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2008 | ||
| Thema's: | ||