orpheus en eurydice 'light'
Hij is uit elkaar gevallen en verdwenen in een waas van verwarring,
Orpheus en Eurydice,
maar dan in een omgekeerde rol.
Ik keek nochtans niet over mijn schouder,
een luchtspiegeling hou je echter niet lang in je ééntje in stand.
De dode dichter in mijn hoofd lacht luid en gemeen,
en dankt de goden omdat het pijn doet.
Hij heeft me opnieuw helemaal voor zich alleen.
Orpheus en Eurydice,
maar dan in een omgekeerde rol.
Ik keek nochtans niet over mijn schouder,
een luchtspiegeling hou je echter niet lang in je ééntje in stand.
De dode dichter in mijn hoofd lacht luid en gemeen,
en dankt de goden omdat het pijn doet.
Hij heeft me opnieuw helemaal voor zich alleen.
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Dinsdag, december 16, 2008 20:16 |
| Wens jou sterkte toe! Liefs,dicky |
|
| tinkelbel10: | Dinsdag, december 16, 2008 18:43 |
| wat een verdrietig gedicht:( mooi verwoord liefs Tina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vrouwe onbehagen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2008 | ||
| Thema's: | ||