Naast mij
Ik loop met lange passen
schreeuw mijn longen uit mijn lijf
ren en voel de wind
mijn wangen strelen en soms slaan
Ik wil zo snel vooruit en weg
maar toch moet je soms stilstaan
en je omdraaien - want achter
mij sta jij;
en jij moet naast me lopen.
schreeuw mijn longen uit mijn lijf
ren en voel de wind
mijn wangen strelen en soms slaan
Ik wil zo snel vooruit en weg
maar toch moet je soms stilstaan
en je omdraaien - want achter
mij sta jij;
en jij moet naast me lopen.
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Vrijdag, april 30, 2010 18:22 |
| mooi beeld! | |
| Ylaide: | Donderdag, december 18, 2008 21:29 |
| Heel, heel erg mooi gedaan.. echt briljant. Je bent goed in metaforen de laatste tijd=p Liefs |
|
| Lone Dreamer: | Donderdag, december 18, 2008 00:17 |
| Inderdaad... Zo simpel, en toch zo rakend. Je zegt alles in 1 eenvoudig beeld... Liefs |
|
| Werner Domroese: | Donderdag, december 18, 2008 00:05 |
| Je slaat de spijker op zijn kop! | |
