giftige sporen
mijn lichaam verhult de sporen
die los door mijn aderen zweven
giftig als de groene knolamoniet
dodelijk in een zucht
waar schimmen mijn
gedachten vervloeken
en de nevel ieder
gevoel laten verdwalen
daar wandel ik
door het eeuwige niets
verloren in mezelf
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Donderdag, december 18, 2008 14:58 |
| veel sterkte liefs Tina |
|
| Amon: | Donderdag, december 18, 2008 12:58 |
| oei... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2008 | ||
| Thema's: | ||