Marianne
Verkrampte woorden
verstillen
in ongeloof
stilte veegt
de tranen weg
nog voor
ze worden gehuild
Hoofd vol
gedachten
perst zich
een weg
naar buiten
het is teveel
*Lieve Freaks,bedankt voor jullie medeleven gisteren wat betreft mijn schoonzuster,het doet me ontzettend goed*
verstillen
in ongeloof
stilte veegt
de tranen weg
nog voor
ze worden gehuild
Hoofd vol
gedachten
perst zich
een weg
naar buiten
het is teveel
*Lieve Freaks,bedankt voor jullie medeleven gisteren wat betreft mijn schoonzuster,het doet me ontzettend goed*
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Maandag, december 22, 2008 20:46 |
| Heel veel sterkte meis. Liefs van Marousia | |
| tinkelbel10: | Donderdag, december 18, 2008 20:04 |
| heel veel sterkte liefs Tina |
|
| Windwhisper: | Donderdag, december 18, 2008 19:33 |
| heel veel liefs en houd jer sterkt meisje Cobie kuzzz |
|
| switi lobi: | Donderdag, december 18, 2008 16:45 |
| Soms lijken schouders op twijgjes die op het punt staan van hun tak te breken.. het is zo fijn dat anderen je dan helpen dragen! Dikke kus, switi lobi |
|
| adazus: | Donderdag, december 18, 2008 16:43 |
| Ja dat is het. liefs ada |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, december 18, 2008 16:08 |
| soms is alles teveel even hou je goed |
|
| fortuna: | Donderdag, december 18, 2008 15:48 |
| Soms is het inderdaad teveel, Ria. Sterkte... en een grote knuffel van mij. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2008 | ||
| Thema's: | ||