Allysson: | Zondag, februari 27, 2011 21:33 |
zo herkenbaar.. maar laten we samen roepen - dan horen we elkaar dan zien we elkaar en misschien heel misschien openen we dan wel een klein deurtje in ons hart, 1tje die maakt dat we onszelf gaan horen en zien..;) hvj!! |
|
Ylaide: | Donderdag, december 18, 2008 21:44 |
Als je het maar laat.. Misschien ben jij degene die blind is, niet ziet dat er mensen zijn die wel zien. Daar hebben we het vaker over gehad;) Verder moet je zeker dingen zelf doen maar niet de dingen die verbergen dat je liefde en hulp nodig hebt. Dat je dat even weet *knikt en voelt zich betweterig maar denkt wel dat ze gelijk heeft (duh ik heb altijd gelijk(A)(A) (nja eigenlijk niet maar dat verzwijgen we even))* Anyway. Wel heel mooi:) Liefs |
|
- Suus -: | Donderdag, december 18, 2008 20:25 |
Hoor mij, vind mij, draag mij door het leven, voed mij zodat ik groeien kan. Word niet de stilte zelf, eens zul je gezien zijn. Sterkte, |
|
tinkelbel10: | Donderdag, december 18, 2008 19:16 |
:( verdrietig gedicht veel sterkte liefs Tina |
|
Elymare: | Donderdag, december 18, 2008 19:00 |
Misschien moet je een keer echt schreeuwen. Echt jezelf blootgeven, hoewel dat heel moeilijk is. Liefs. |
|
Auteur: Alaska | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 18 december 2008 | ||
Thema's: |