schreeuwend
Schreeuwend in het luchtledige
was er slechts een sprankje hoop
ijzige nacht verlicht door de maan
koude voeten van de vloer waar ik op loop
’t gordijn schuif ik langzaam opzij
mijn droom ebt langzaam naar gemak
een flinterdun laagje spiegelt sterren
vanuit het heelal op het schuurdak
ik nestel me weer in het warme bed
ook dit gaat voorbij, het was maar even
morgen heeft de grond een randje rijp
bollen zijn ook krachtig genoeg te overleven
Reacties op dit gedicht
| Ria -rimpeling-: | Zondag, december 21, 2008 17:03 |
| Heel mooi geheel!! liefs Ria |
|
| verhavert: | Zondag, december 21, 2008 10:39 |
| prachtig liefs |
|
| hiljaa: | Zondag, december 21, 2008 09:44 |
| ik ga me ook even terug nesstelen n een zetel dan knufleifs--hiljaa-- |
|
| Windwhisper: | Zondag, december 21, 2008 09:36 |
| Goede morgen nou hier heeft het niet gevroren hoor, maar ja jij woont verder noord oost en daar kan het best wel aardig wat kouder zijn lieve groet en goede morgen kuzzzz ik wens je ook wel wat dagdromen als de nacht niet zo wil lukken lieve groet cobie |
|
| lommert: | Zondag, december 21, 2008 09:23 |
| prachtig de woorden met foto....lijke wel stukjes ''gebak'';) liefs van mij willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2008 | ||
| Thema's: | ||