Opa
Waarom
waarom is het leven zo hard
hard als steen maar breekbaar als glas
de scherven liggen op de grond
bezaaid met tranen
het leven gaat door
maar het jouwe ligt roerloos op de grond
wanhopig plak ik het mijne weer bij elkaar
maar 1 stukje ontbreekt
en het wordt nooit meer hetzelfde
waarom is het leven zo hard
hard als steen maar breekbaar als glas
de scherven liggen op de grond
bezaaid met tranen
het leven gaat door
maar het jouwe ligt roerloos op de grond
wanhopig plak ik het mijne weer bij elkaar
maar 1 stukje ontbreekt
en het wordt nooit meer hetzelfde
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Maandag, december 22, 2008 07:25 |
| heel veel sterkte met dit verdrietige verlies lieve groet en sterkte Cobie kuzzz |
|
| PoeMustDie: | Maandag, december 22, 2008 05:43 |
| Ik wens je sterkte! Greetz, PoeMustDie |
|
| tinkelbel10: | Maandag, december 22, 2008 01:50 |
| ik word er droevig en stil van, weet niets te zeggen...:( veel sterkte, trusten liefs Tina |
|
| ela: | Maandag, december 22, 2008 00:46 |
| Als één enkel stukje in je leven ontbreekt acht je dan gelukkig, zo iemand ken ik niet. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Silver Shadow | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2008 | ||
| Thema's: | ||