Hopen
Ik wil je niet meer spreken
En ook echt even niet zien
Ik kan je niet meer luchten
Weet niet, waar ik dit aan verdien
We waren de beste vrienden
Ik hield zielsveel van jou
Maar nu is het afgelopen
En is alles om me heen weer grijs en grauw
Onze vriendschap was onbreekbaar
Zo leek het echt voor mij
We hebben zoveel besproken
Maar nu is alles voorbij
Ik heb je zelfs geholpen
Bij het vertellen wat je voelt
Ze beantwoorde je liefde
Het leek wel zo bedoeld
Maar nu blijf ik alleen achter
Je stelt me zo teleur
En ik kan alleen maar toekijken
En me voelen als een zeur.
Mijn leven en gevoelens
Paste ik aan voor jou
Nu kan alleen nog hopen.
Hopen, dat het goedkomen zal.
En ook echt even niet zien
Ik kan je niet meer luchten
Weet niet, waar ik dit aan verdien
We waren de beste vrienden
Ik hield zielsveel van jou
Maar nu is het afgelopen
En is alles om me heen weer grijs en grauw
Onze vriendschap was onbreekbaar
Zo leek het echt voor mij
We hebben zoveel besproken
Maar nu is alles voorbij
Ik heb je zelfs geholpen
Bij het vertellen wat je voelt
Ze beantwoorde je liefde
Het leek wel zo bedoeld
Maar nu blijf ik alleen achter
Je stelt me zo teleur
En ik kan alleen maar toekijken
En me voelen als een zeur.
Mijn leven en gevoelens
Paste ik aan voor jou
Nu kan alleen nog hopen.
Hopen, dat het goedkomen zal.
Reacties op dit gedicht
| 88: | Maandag, december 22, 2008 16:38 |
| mooi gedicht, het komt goed hoor, van elke les leer je weer | |
| _Lieverdje_: | Maandag, december 22, 2008 16:14 |
| droevig verwoord liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dominique_1992 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2008 | ||
| Thema's: | ||