Zoveel vragen
Waar ben je toch, mijn schat?
Heb je zoveel pijn gehad?
Was dit jou meesterplan?
Of wist je er zel niet van?
Waar is toch jou ziel gebleven?
De mooie ziel uit jouw leven?
Jou lichaam, hier diep begraven.
En ik sta hier met zoveel vragen.
Ik wil bij alles stil staan.
Maar ik moet zodadelijk gaan.
Alles is voorbij.
Het afsheid nabij.
Ik ben zeker weten niet van steen.
Waar ben je toch heen?
Ik blijf nu wel een kei.
Iets wat jij altijd zei.
Heb je zoveel pijn gehad?
Was dit jou meesterplan?
Of wist je er zel niet van?
Waar is toch jou ziel gebleven?
De mooie ziel uit jouw leven?
Jou lichaam, hier diep begraven.
En ik sta hier met zoveel vragen.
Ik wil bij alles stil staan.
Maar ik moet zodadelijk gaan.
Alles is voorbij.
Het afsheid nabij.
Ik ben zeker weten niet van steen.
Waar ben je toch heen?
Ik blijf nu wel een kei.
Iets wat jij altijd zei.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Misjee | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2008 | ||
| Thema's: | ||