rood verleden
de vijver kust
zorgen slechts
rimpelloos
haar ogen huilen
het water gromt
en strekt de klauwen
want haar heimwee
wordt hier waarheid
de vijver weerspiegelt
het rood verleden
dagen van bloed
haar ogen vragen
waarom?
zij voert een strijd
haar lente jankt
wil nieuwe dagen
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Donderdag, maart 19, 2009 23:32 |
| Gerhard wat schrijf je toch prachtig Lentegroet, Hilly |
|
| ela: | Donderdag, december 25, 2008 21:03 |
| Ze jankt eeb vijver waarin ze verdrinkt. ela |
|
| lommert: | Donderdag, december 25, 2008 18:57 |
| diep innerlijk schrijven...stevige groet willem |
|
| Dwaallicht: | Donderdag, december 25, 2008 17:24 |
| Droefmooi, intens rakend schrijven. Nog een fijne kerst! Liefs Dina |
|
| kerima ellouise: | Donderdag, december 25, 2008 16:49 |
| waarom...een vraag om te janken...zo vaak in pijn gesteld liefs kerima ellouise |
|
| switi lobi: | Donderdag, december 25, 2008 15:57 |
| Alsof ze verdrinkt, maar dan niet in de vijver.. Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gerhardus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 december 2008 | ||
| Thema's: | ||