Ik pak terug op mijn geloof
elke avond stilzwijgend in mijn bed
prevel ik wat zinnen gericht naar boven
ik sta niet meer boven de wet
je weet niks zeker daarom heet het geloven
niemand weet wat zich afspeelt
tussen hemel en aarde
het paradijs van god ligt hier op deze planeet
waar hij rust en vrede bewaarde
herdekend met kerst
al die verloren zielen
misschien is deze mensheid al verpest
door al die debielen
moorden oorlog en alles daarbij
maar god maakt de mens weer vrij
hij gebruikt zijn krachten meer dan een keer
met zijn allen kunnen we in de weer
vaste rots van mijn behoud
alles wat langzaam veranderd in het goud
ook al is het koud
hij geeft de warmte het geluk en de liefde terug
prevel ik wat zinnen gericht naar boven
ik sta niet meer boven de wet
je weet niks zeker daarom heet het geloven
niemand weet wat zich afspeelt
tussen hemel en aarde
het paradijs van god ligt hier op deze planeet
waar hij rust en vrede bewaarde
herdekend met kerst
al die verloren zielen
misschien is deze mensheid al verpest
door al die debielen
moorden oorlog en alles daarbij
maar god maakt de mens weer vrij
hij gebruikt zijn krachten meer dan een keer
met zijn allen kunnen we in de weer
vaste rots van mijn behoud
alles wat langzaam veranderd in het goud
ook al is het koud
hij geeft de warmte het geluk en de liefde terug
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Zondag, januari 04, 2009 23:38 |
| Hai lieverd een pracht schrijven vind ik en ja god maakt alles weer nieuw maar hoelang duurt het nog he. Liefs van Marousia XX | |
Over dit gedicht
| Auteur: encloser | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2008 | ||
| Thema's: | ||