Nieuw groeien

in de morgenschemer vliegt ongestoord

een vroege vogel in een rode luchtstroom

de nieuwe dag ontworstelt zich aan ‘t donker

wolken doen er even lichtvlammend reizen

waar een grijze verte nog verschuilen doet

een kale boom al naar hoogte reiken wil

misschien deed ze het in vreugde

het uittrekken van haar bonte kleed,

- maar ze moet door de tijd van koud en kil -

met weer geboren in het vooruitzien voelt

alreeds haar nieuwe groeien beleefd

vandaag in het morgen al, intens en stil

sterren straalden in het diepste zwart

maar gaan op in ‘t licht

dat ontzagwekkende spreekt in alles volop

ik doe maar stil zijn in dat zien

mijn invoelen is soms proberen

aan te raken met één vingertop

willem