schrizofreen
ik ben schrizofreen
mijn hele wereld bestaat
uit krijsende duivels
zingende engelen
duistere nachten
vol demomen
waanideeen teisteren
mijn schreeuwende
ziel
obsessies drijven
mij tot wanhoop
stemmen die schreien
lasterlijke taal uiten
klim op tegen de muren
van mijn eenzaamheid
stil huilend in een
donker hoekje
van de kerkers van
mijn hart die mij
gevangen houd
wachtend op bevrijding
verlichting van mijn
rusteloze kermende
verloren goddeloze ziel
Reacties op dit gedicht
| esteban.: | Zaterdag, januari 03, 2009 01:33 |
| Welkom in de echte wereld | |
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Vrijdag, januari 02, 2009 19:00 |
| schizofreen zijn lijkt me een verschrikking, maar verloren en goddeloos kan je ziel niet zijn; tenslotte heeft schizofrenie niets met je ziel de maken, maar met je denkgeest... groetjes, namaste, anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zomerkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2008 | ||
| Thema's: | ||