Jij veranderde mij
Al ga ik ervan lopen of zal het steeds verborgen zijn.
Toch blijft er diep vanbinnen die innerlijke pijn.
Jij maakte tijden van tranen en verdriet.
Tot een leven dat er weer rooskleurig uitziet.
De bijna dagelijkse tranen uit het verleden.
Werden een zeldzaamheid in het heden.
Maar is er dan toch weer eens zo'n dag.
Neem die dan op met veel geduld en een lach.
Het verbergen kan ik bijna niet.
En het minste doet me dan verdriet.
Dus als ik vanavond niet echt veel tegen je zei.
Het spijt me, maar dan was er die pijn van mij.
Ik hou van jou
Je schatteke
Reacties op dit gedicht
| Little witchie: | Woensdag, augustus 16, 2006 21:28 |
| is een erg mooi gedicht wim | |
| Ana (stacia): | Woensdag, september 17, 2003 15:06 |
| ... in goede en kwade dagen, toch ... liefs ana |
|
| Evake: | Woensdag, april 03, 2002 10:16 |
| Maakt niet uit schatteke... Ik hou ook van jou |
|
| maneschijn: | Woensdag, april 03, 2002 09:05 |
| komop lieverd.. tuurlijk zal ze het je niet kwalijk nemen.. zolang je nadien de draad van je nieuwe 'ik' weer opneemt.. en dat kun je.. ik weet het zeker.. dikke knuffel x maantje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wim Meeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2002 | ||
| Thema's: | ||