De kracht van het zwart
zacht stijgen de schimmen
uit het donker van de nacht
de maan doorbreekt de nevel
laat stenen rozen bloeien
en maakt grijs beton zilver
ik hou van het stille leven
van de zwarte hemel
waaraan sterren fonkelen
mensen wat een pracht
de kracht aan het zwart
ze wijzen de weg
aan velen verdwaalden
op donkere aardse wegen
die duizenden sterren
aan de oneindige melkweg
het duister zit vol leven
zie niet enkel het zwart
maar ook het stille leven
kijk en luister met
gepaste stilte naar de nacht
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Zaterdag, januari 03, 2009 11:12 |
| goede morgen Christina. wat klinkt dat deftig hè of zou dat bij zwart passen ?gekheid hoor Christa, ieder zijn ( haar ) kleur. liefs van mij xxx Karin. |
|
| lexx: | Zaterdag, januari 03, 2009 08:41 |
| trouwens :) mijn groen sterretje is ook weer gevallen, zie ik. passend bij mijn laatste tekstje. :) |
|
| lexx: | Zaterdag, januari 03, 2009 08:28 |
| mooi :) en bij een vallende ster mag je vlot een wens doen, dan komt-ie uit! (mits je ''m niet op je kop krijgt, natuurlijk) goeiemorgen christa. | |
| Windwhisper: | Zaterdag, januari 03, 2009 07:25 |
| Goede morgennChristina ik wens je een gezellige zaterdag lieve groet Cobie |
|
| Werner Domroese: | Zaterdag, januari 03, 2009 03:57 |
| Het stille leven kan luidkeels aanwezig zijn mij het sluiten van je ogen, maar openen van je hart. | |
| ela: | Zaterdag, januari 03, 2009 01:00 |
| Als het zwart zich openvouwd zie je de kleur van leven. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||