De ware (D)i(c)k 4
'Ik zie ik zie wat jij niet ziet...'
speelt op in mijn hoofd,
ik heb de tijd voor een kleine glimlach.
Een snuif wekt mij,
hij heeft gelijk,
ik ren door.
Overweldigd rakend,
maken wij van alle kanten hen van kant,
in een stille gekte,
Alleen af te lezen in de ogen.
'Ik zie ik zie wat jij niet ziet,'
Mijn naaste lacht.
'Het vloeit waar je ook gaat, zal zijn of bent geweest,'
Een vriendelijke duw raakt mijn schouder
'Bloed,' is wat wij allen horen,
doch,
een ongesproken woord.
Wij zijn klaar,
rust nu.
speelt op in mijn hoofd,
ik heb de tijd voor een kleine glimlach.
Een snuif wekt mij,
hij heeft gelijk,
ik ren door.
Overweldigd rakend,
maken wij van alle kanten hen van kant,
in een stille gekte,
Alleen af te lezen in de ogen.
'Ik zie ik zie wat jij niet ziet,'
Mijn naaste lacht.
'Het vloeit waar je ook gaat, zal zijn of bent geweest,'
Een vriendelijke duw raakt mijn schouder
'Bloed,' is wat wij allen horen,
doch,
een ongesproken woord.
Wij zijn klaar,
rust nu.
Reacties op dit gedicht
| Ylaide: | Donderdag, januari 08, 2009 23:36 |
| Ik denk dat ik eruit ben, wat de betekenis betreft. De beelden snap ik, en ook jouw verschijning daarin. Het in woorden uitleggen is lastiger, maar ik zal het proberen. (Chocola(H)) Liefs, en nogmaals - blijf schrijven, ik vind deze serie echt heel erg mooi |
|
| Elymare: | Zondag, januari 04, 2009 21:53 |
| Moeilijk... maar hij spreekt me wl aan. | |
| Ylaide: | Zondag, januari 04, 2009 13:18 |
| Ik vind het echt een hele mooie serie dit. Je overtreft jezelf:) Erg mooi.. Liefs |
|
| Meneer Zes: | Zondag, januari 04, 2009 13:18 |
| hm.. Fascinerend dit... Groet, Meneer Zes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: The Guardian | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||