schemerjaren
tussen woede
en haat
traag groter wordend
in de verte
de vrouw
die je worden zou
maar nu nog klein
steeds kleiner wordend
tussen mensen
die jou niet zien
zo klein maakten ze je
ze moeten weg
zodat je weer
groeien kunt
groter
zo groot
dat je over hen heen
kan uitkijken
naar hoe het ook zijn kan
vol ruimte
en warmte
van mensen
die je niet kleiner maken
een muurbloem
die kan gaan dansen
laat ze je zien
en haat
traag groter wordend
in de verte
de vrouw
die je worden zou
maar nu nog klein
steeds kleiner wordend
tussen mensen
die jou niet zien
zo klein maakten ze je
ze moeten weg
zodat je weer
groeien kunt
groter
zo groot
dat je over hen heen
kan uitkijken
naar hoe het ook zijn kan
vol ruimte
en warmte
van mensen
die je niet kleiner maken
een muurbloem
die kan gaan dansen
laat ze je zien
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, januari 05, 2009 00:00 |
| mooi | |
| kerima ellouise: | Zondag, januari 04, 2009 18:25 |
| mooi en herkenbaar! liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Henk Govaers | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||