De laatste traan
Daar lig je dan
Klaar om te gaan
Ik weet dat het kan
Dat je blijft bestaan
Je gaat ervandoor
Mij achter te laten
Alles wat ik nu hoor
Ik kan nu niet praten
We staan bij jou
Voor nu en altijd
We blijven je trouw
En nemen nu afscheid
We horen je zeggen
Je wilt blijven vechten
De stukjes verleggen
Je wilt je weer hechten
Je opent je ogen
Je kijkt ons aan
De tijd is vervlogen
Daar gaat je laatste traan
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Zaterdag, februari 07, 2009 19:20 |
| Ontroerend. Liefs, Elenore xxx | |
| Flowergirl18: | Zondag, januari 04, 2009 19:09 |
| Verdrietig, maar mooi omschreven. Sterkte ermee. Groetjes, Andrea |
|
| rovago: | Zondag, januari 04, 2009 18:29 |
| Schrijnend verdrietig. sterkte. Roger. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: **Suzan** | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||