moeder
zij die dichtbij is
met ogen die wenken
verzwartend tot geel
verblindend en zichtbaar
alles omzwerft zij
alles wat sluimert, wat licht is
zoals het was
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Dinsdag, mei 05, 2009 08:31 |
| Warmte, liefde. Prachtig! een meigroet, Hilly |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, januari 06, 2009 03:47 |
| Ontroerend mooi! Liefs, Jacky |
|
| Hans Winter: | Maandag, januari 05, 2009 21:20 |
| * moeder, hoe zou ik leven mijn vorm gaan geven anders dan die wij samen waren, van het jouwe mocht ik houden wat mij verder kon brengen, van het mijne krijgen wij mijn ondervonden mensen, alleen te begrijpen met altijd jouw nabij gebleven zijn, jou niet anders dan nabij gebleven zijn. * hans |
|
| esteban.: | Maandag, januari 05, 2009 17:42 |
| Pakkend Froukje, mooie powezie... liefs esteban |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, januari 05, 2009 14:40 |
| Gedicht waarbij je ontroert raakt, zo mooi en gevoelig, Lieve groet Froukje, Anneke |
|
| kerima ellouise: | Maandag, januari 05, 2009 13:56 |
| heel mooi Froukje...ik krijg zo''n beeld voor ogen van warme armen die de aarde omarmen...in een kosmisch gebeuren ...ja soms kronkelt het hard in m''n hoofd:-) liefs kerima ellouise |
|
| Quicksilver: | Maandag, januari 05, 2009 13:08 |
| Prachtig verblindend mooi geschreven! Nog de beste wensen voor het nieuwe jaar! liefs,dicky |
|
| Amanda Visch: | Maandag, januari 05, 2009 12:36 |
| Mooi en ontroerend! Amanda | |
| Windwhisper: | Maandag, januari 05, 2009 09:35 |
| ik kreeg er tranen van in mijn ogen lieve groet en goede morgen Froukje Cobie kuzzz |
|
| Innerchild: | Maandag, januari 05, 2009 08:44 |
| Ontroerend en sterk, zo vol van vertrouwen ... Liefs, Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Froukje Vos | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||