(JOGH) Speelplaats
onder luid protest bewoog de schommel
over gewicht dat zij moest dragen
daar over hoorde je haar niet klagen
voor even viel de schommel stil
toch ging ze heen en weer
comfortabel troostend
op het ritme van de wind
droeg ze de zorgen mee van elk kind
altijd kwamen kinderen met leed en pijn
om op de schommel uit te huilen
zachtjes ging zij dan heen en weer
ze wilde dat het anders was
want de ballast die zij moest dragen
dat deed deze schommel zo zeer
normaal werd er geschommeld van verdriet
maar vanaf vandaag even niet
Reacties op dit gedicht
| miepke: | Woensdag, januari 14, 2009 22:07 |
| mooie verdoken boodschap | |
| Jelly Marcus: | Dinsdag, januari 06, 2009 16:08 |
| een mooi laatste gedicht Succes! |
|
| YuniQcorn: | Dinsdag, januari 06, 2009 15:49 |
| Een erg mooi thema, en mooi verwoord! Succes ;) | |
| little-wing: | Dinsdag, januari 06, 2009 14:43 |
| goedzo :D probeer genieten van het leven suc6 |
|
| little fly: | Dinsdag, januari 06, 2009 14:22 |
| Heel mooi geschreven, Liefs, Je concurrentje |
|
| Werner Domroese: | Dinsdag, januari 06, 2009 03:32 |
| Met belangstelling gelezen. | |
| Amon: | Maandag, januari 05, 2009 22:22 |
| prachtig hoor! | |
Over dit gedicht
| Auteur: dangerous mind | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||