Witte Vlinder
Samen op de bankwarme thee drinkend
om zwaar verlies te delen
buiten trekt de kou.Zalfend zijn de woorden
voor de pijn in je hart
het drukt de eenzaamheid
voor even niet uit in tranen.Zonder echt besef
turend door het raam
valt mijn blik
op de witte vlinder.Een link naar overleden woorden
begraven eenzaamheid
geeft een soort van genoegdoening
ondanks het intens verdriet.
Reacties op dit gedicht
| Marina van Vledder: | Maandag, januari 05, 2009 22:25 |
| bijna tot tranen toe ontroerd, bijzonder. | |
| roosjerood: | Maandag, januari 05, 2009 21:58 |
| stilmakend mooi verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||