Golfgeruis
Golfgeruis
Telkens
viel het zwarte doek op
me neer
en dan is de stilte nabij, bij
het ritmisch kloppen van
jouw hart
Ontelbare dagen gingen
voorbij en ik vergat ze telkens
weer, de morgen leek eeuwig
verloren te zijn.
Ik liet me zacht neervallen in het
donker van de nacht, een gemis
schreeuwde doorheen de dagen
heen
ingesloten in de stilte, werd mijn
ziel hoorbaar.
Reacties op dit gedicht
| Lone Dreamer: | Woensdag, januari 07, 2009 21:42 |
| Wow... Stilmakend mooi en diep en... nee, ik heb er geen woorden meer voor. Jij uit je ziel in woorden. Schitterend. Al hoop ik dat je ooit weer het licht vind en de vreugde bij het ontwaken van een nieuwe dag ;-) Liefs, Lone |
|
| Gewoon Amy: | Woensdag, januari 07, 2009 19:30 |
| Schitterend! liefs amy |
|
| lommert: | Woensdag, januari 07, 2009 19:07 |
| mooi, mooi.. bladerstilte zucht een ademhaal de stilte weerspiegelt stilaan kolossaal ;) liefs van mij kus willem |
|
| Tom Witvis: | Woensdag, januari 07, 2009 17:43 |
| Da''s precies hoe ik het doe...me zacht laten neervallen in het donker van de nacht. mooi! Kus, Steve |
|
| zomerkind: | Woensdag, januari 07, 2009 14:48 |
| deze mag je inlijsten en steeds weer lezen zo mooi prficat liefs eddie | |
| kerima ellouise: | Woensdag, januari 07, 2009 13:38 |
| mooi Roosje... je ziel hoorbaar in iedere stille letter die zachtmooi neervalt op het blad... liefs kerima ellouise |
|
| switi lobi: | Woensdag, januari 07, 2009 13:03 |
| Eens te meer -zo mooi. Kus switi lobi |
|
| Amon: | Woensdag, januari 07, 2009 12:13 |
| w a u w |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roo$je | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||