Onvoorwaardelijk
Je ogen raken mijn stilte
ik trek me terug
zonder verontschuldiging
Je handen reiken vol warmte
koel wijs ik ze af
zonder verontschuldiging
Je oren luisteren vol begrip
ik zwijg stug
zonder verontschuldiging
Maar je hart weet onherroepelijk
de waarheid van mijn ziel
Mijn verontschuldiging
druipt in jouw schoot
cadi
3-4-2002
Reacties op dit gedicht
| Jessica de jong: | Woensdag, april 03, 2002 21:40 |
| heel heel heel mooi |
|
| Lieverdje: | Woensdag, april 03, 2002 21:16 |
| prachtig... maar echte liefde heeft geen verontschuldigingen nodig, alleen begrip. Liefs, Lieverdje xxx |
|
| Di Angeli: | Woensdag, april 03, 2002 19:41 |
| Dit is het beste werk wat ik sinds lang gelezen heb, hoe tegenovergesteld ook met die andere die ik net las. Dit is iemand met mensenkennis die dat kan verwoorden... |
|
| kiddo: | Woensdag, april 03, 2002 18:51 |
| heel mooi...fantastisch | |
Over dit gedicht
| Auteur: cadi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2002 | ||
| Thema's: | ||