Verstrengeld
Handen verstrengeld in elkaar.
Is toch wel het mooiste gebaar.
Een leven delen met elkaar,
Is toch helemaal niet raar.
Met jou lippen in mijn nek.
En je ogen die maken me stapel gek.
Maar toch... die nacht met jou alleen.
was ik toch... wel heel ver heen.
Is toch wel het mooiste gebaar.
Een leven delen met elkaar,
Is toch helemaal niet raar.
Met jou lippen in mijn nek.
En je ogen die maken me stapel gek.
Maar toch... die nacht met jou alleen.
was ik toch... wel heel ver heen.
Reacties op dit gedicht
