ik kan dit niet meer aan
ik weet niet meer wat ik moet
ik kan gewoon niet meer recht blijven staan
elk klein ding dat weer iets met me doet
nog meer van die dagen en ik geef het definitief op
ik wil gewoon een makkelijk leven
het liefst wil ik gedag zeggen en daarna stop.

ik weet, ik kwets mensen als ik dat doe
maar mezelf kwets ik het meest,
als ik hier elke dag mee doorga
ik breek van binnen, ga kapot van binnen
ik wil zo graag opnieuw beginnen
afscheid nemen doe ik niet,
ik probeer te leven en door te gaan
ik zal proberen me erdoorheen te slaan
niet eens voor mezelf,
maar voor de mensen om me heen!

dus sterk zal ik wezen,
me er elke dag doorheen slaan
en zo mijn hele leven verder gaan,
ook al word ik gek, elke dag een beetje meer
maar vrienden en familie doe ik liever niet zeer
dus ja ik blijf hier, bij de mensen waarom ik geef
ik zal gewoon leven, zoals ik altijd al leef.


*
ik geef pas definitief op,
als ik pertinent zeker weet,
dat er niks meer aan te doen is!
en dat is nog niet nu..
*