Schreeuwende liefde.
Altijd dacht ik dat tijd me kon doen vergeten.
Altijd dacht ik dat wilskracht me kon laten doorgaan.
Na al die tijd kan ik het nu weten,
Hoe kon ik die schreeuw vergeten?
Mijn hart heeft nooit tegen me gelogen.
Maar jarenlang had ik het moeilijk om het te verstaan.
Onder een last ga ik gebogen,
Open zijn nu mijn ogen.
Voor wat er zich bevindt in mijn hart,
Liefde, schreeuwend naar de maan.
De gevolgen van m'n daden zijn hard,
En ik blijf achter...verward.
Altijd dacht ik dat wilskracht me kon laten doorgaan.
Na al die tijd kan ik het nu weten,
Hoe kon ik die schreeuw vergeten?
Mijn hart heeft nooit tegen me gelogen.
Maar jarenlang had ik het moeilijk om het te verstaan.
Onder een last ga ik gebogen,
Open zijn nu mijn ogen.
Voor wat er zich bevindt in mijn hart,
Liefde, schreeuwend naar de maan.
De gevolgen van m'n daden zijn hard,
En ik blijf achter...verward.
Reacties op dit gedicht
| Samhain: | Vrijdag, januari 09, 2009 00:20 |
| Het is nooit te laat om je liefde te verklaren aan je geliefde, liefs Samhain | |
| tinkelbel10: | Donderdag, januari 08, 2009 16:36 |
| heel mooi neergezet, liefs Tina. |
|
| Dwaallicht: | Donderdag, januari 08, 2009 16:34 |
| Mooi verwoord! Welkom! Liefs Dina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Redwyrmling | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||