En wij lagen dubbel
En wij lagen dubbel
hun huwelijk
ogenschijnlijk harmonisch
bleek tot onze schrik
een waar debacle
wij hadden er geen kaas
van gegeten en lagen dubbel
van het lachen en applaudisseerden
als er niet alleen woorden vielen
bij het dagelijks gebruik van
geestelijke mishandeling
en huiselijk geweld
hun uiting van liefde
van alles vloog ons om de oren
tranen biggelden langs onze wangen
en gilden wij het uit van vreugde
het was pure misvatting
maar alles bleek al verloren
wij maar denken dat het toneel was
‘Wie is er bang voor Virginia Wolf’
want zij waren acteurs
Reacties op dit gedicht
| ela: | Donderdag, januari 08, 2009 14:49 |
| Hoe je het speelt heeft geen belang, als het maar gespeeld is. ela |
|
| Hieronymus: | Donderdag, januari 08, 2009 13:30 |
| Zijn wij niet allemaal een beetje acteur naar de buitenwereld toe? Inlevend gedicht Laurens en ik volg Conan in zijn wensen al het goede voor u en de uwen. Beste groet Ronny |
|
| conan: | Donderdag, januari 08, 2009 12:49 |
| vergat het nog: best wensen Laurens en nog veel dichtplezier voor jou en voor ons! pierre*** |
|
| Windwhisper: | Donderdag, januari 08, 2009 12:47 |
| rampzalige vertolking dus van een huwelijk, waarbij het schonen schijn was, of toch niet lieve groet Cobie nogmaals proficiat |
|
| conan: | Donderdag, januari 08, 2009 12:45 |
| soms zijn amateurs beter dan proffessionelen hoor, overtreft de realiteit het theater ;) en acteurs die in de realiteit vallen zijn helemaal hartverscheurend ;) groetjes conan*** |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||