Koffie
Fluister me asjeblieft je woede toe
dan schreeuw ik mijn verontschuldigingen
en gaan we samen koffie drinken
Als we daar onze angsten verbijten
spuug dan je verontwaardiging uit
en laat me jou dan helpen
mijn liefde terug te laten slikken
Want als de stilte niet wordt gebroken
maar onze harten daarentegen wel
dan weet ik de lijm nog wel te vinden
als jij me eventjes de plaats vertelt
Ja melk en suiker smelten samen
en wij zijn zullen dan de koffie zijn
Reacties op dit gedicht
| Samhain: | Vrijdag, januari 09, 2009 00:01 |
| k wou dat jij die iemand was waar ik van hou, liefs Samhain | |
| lexx: | Donderdag, januari 08, 2009 22:00 |
| best goed :) maar beter had je een ander toonbeeld kunnen nemen dan koffie. want koffie wordt een gewoonte, net als ieder jaar samen, en behoeft telkens een tikkie meer suiker, zodat de kwelling stopt. | |
