Ik wandel door de besneeuwde paden
ik zie de rode ochtendglorie tussen de bomen
ze brengen me stilaan aan het dromen
maken m'n gedachten overladen
Ze zijn net als een persoon
vanbuiten lijken ze rustig, zien er mooi uit
vanbinnen roepen ze, schreeuwen ze luid
daar zijn ze niet zo schoon.
De wereld lijkt, zo mooi besneeuwd, perfect te zijn,
maar overal waar je gaat
zie je waaruit de wereld echt bestaat;
armoede, oorlog, pijn...
Mijn visie op het leven
lijkt misschien als leed
maar ik geloof, nee, ik weet
dat iets ons hoop zal geven
Deze wereld valt nog te redden, het is nog niet gedaan!
we zijn nog op tijd om deze wereld beter te maken
en ik geloof, ja, ik weet, dat we daar zullen geraken
dus, vrouwen, mannen, iedereen, ... werk er dan ook aan