Mijn immense zwarte gat
Mijn hele zijn is weg gegaan
Ik ben slechts nog een lege huls
Niks kan mij nog echt vullen
De liefde die ik had bedolven door pijn
De hoop is allang vervlogen
Ik ben dood van binnen
Hoe erg ik er ook tegen vecht
Ik ben verdoemd door zwarte magie
De wereld gaat stuk want ik ga stuk
Geen god kan jou helpen geen heiland
De terugkerende leugen heeft mij gedood
Nu heb je de taak volbracht die je niet wist
Zijn werk verricht in zijn oorlog met mij
Nu vervalt het leven en de dood is niks
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: David de Vreer |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||