Mijn maatje
Jouw ogen straalden als sterretjes
Je blik trof me diep in mijn ziel
Dagen,jaren volgden van vreugde en
soms ook verdriet.
Toch bleven we in elkaar geloven
Totdat je wegging voorgoed
Vond je op je eigen bank
Weggegleden in de nacht...
Allerliefste Kanjer
Tot Later
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, januari 12, 2009 13:59 |
| Ontroerend gedicht! Wens je sterkte toe! Liefs,dicky |
|
| ninodepino: | Maandag, januari 12, 2009 09:32 |
| jee... sterkte. sterk verwoord. liefs, nino. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: witte fresia | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||