Ik scheurde door de straten
van Parijs, Milaan
naar Praag
trapte me wezenloos
om ergens te komen
Ik was er wel met een dag…
Op de terug weg reed ik rustig
pronkte met de kralen
tussen mijn spaken
en sliertjes
aan de handvatten
“KABOEM”
Een klapband
p.v.d. nu kon ik lopen
maar eerst langs de schroothoop
x_littleangel_x: | Zaterdag, mei 30, 2009 15:50 |
beste semara, mooi en leuk geformuleerd. mooi gedicht. love,angel |
|
Quicksilver: | Maandag, januari 12, 2009 14:58 |
Da''s dus pech hebben, jammer! lieve groet, dicky |
|
tweety-ysje: | Maandag, januari 12, 2009 14:20 |
fijn gedichtje dit echt waar knap geschreven! | |
Oorlam: | Maandag, januari 12, 2009 14:00 |
ambitieus:) | |
hiljaa: | Maandag, januari 12, 2009 13:54 |
waar is die tijd kwas er net ook aan he tdenken hahaha knufliefs--hiljaa-- |
|
Fairouz: | Maandag, januari 12, 2009 13:53 |
Grappig en ook wat ontroerend. Doet me denken... Zonnige groet, Fairouz |
|
lommert: | Maandag, januari 12, 2009 13:49 |
dag semaraatje...zo klein en dan al zover weg op je kleine wieltjes...:) liefs van mij willem |
|
semara : | Maandag, januari 12, 2009 13:46 |
Met deze kou valt dat niet op joh, we hebben allen een rode neus, narsis(t):P | |
Narcis(t): | Maandag, januari 12, 2009 13:45 |
je had ook een eenwieler moeten nemen meid en met de circus meedoen als pipo :P:P | |
roosjerood: | Maandag, januari 12, 2009 13:44 |
wat een pech ,hopelijk wordt je band geplakt zodat je weer kan fietsen | |
Auteur: semara | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 12 januari 2009 | ||
Thema's: |