ik voel de pijn nog steets in mijn hart.
ik zie nog steets de wereld helemaal wit en zwart.
de woorden op het papier.
die woorden van jou zijn niet hier.
want jij.. jij bent hier niet meer.
ik haat je en huil keer op keer.
gevoelens draaien door mijn hooft.
ik pak het mes en snij tot dat het me pijn verdooft.
kras na kras.
herinner me dat je ooit nog bij me was.
verslage, gebroken streef ik door het leven.
met alle dingen die mijn moeder me heeft gegeven.
je hebt me altijd laten geloven.
je hebt me zoveel kunne beloven.
al wist ik dat de waarheid ver te zoeke was.
dat wist ik later pas.
vergeven zal moeilijk worden maar vergeten nog erger.