Wat was de
waarde van het leven,
Als je het zelf niet
meer kon bedenken,
Als je het zelfs niet
meer uit kon spreken.
Wat was de waarde
van het gevecht,
Je wou er altijd voor ons zijn
en bij ons blijven,
Maar hoe graag
de wil er ook was
je had jou wil niet
meer zelf in de hand.
En wat is voor ons
de waarde van de rouw,
We hebben allang
stukje bij stukje
afscheid moeten nemen,
Van de geweldige vrouw
die wij zo graag
nog langer bij ons hadden.
Maar toch altijd
die tevreden blik
in jou ogen,
die grote glimlach
op je gezicht,
ik bleef ondanks alles
graag bij jou komen,
Doeg lieve Oma,
voor jou dit laatste gedicht.