Het eerste licht
Maanden verstrijken
zonder je aan te raken
liefdevol gedragen
voor een verlangen
naar het licht
voor het eerst
de handen voelen
van hen die je wensen.
Mensen willen je voelen
je knuffelen en ervaren
vervult met blijdschap
even ben je van allen
vooral je ouders
uiteindelijk
zal ook jij je pad volgen
op naar de top.
Met wijsheid en kracht
kom je tot ontwikkeling
in een wereld
vol met tegenstellingen
soms val je hard
maar je wijsheid
brengt je steeds terug
in de schoot van liefde.
Het licht van de zon
zal je ook gaan kleuren.
03-04-22:40
Reacties op dit gedicht
| bolleke: | Donderdag, april 04, 2002 16:41 |
| Mooi! | |
| Thecool: | Donderdag, april 04, 2002 11:26 |
| schoonheid | |
| free: | Donderdag, april 04, 2002 07:34 |
| één en al Z~(O)~nnestralen.... liefs free |
|
| christina: | Donderdag, april 04, 2002 05:47 |
| ieder woord nog is overbodig Liefs Christa |
|
| Caroline Maas: | Donderdag, april 04, 2002 01:28 |
| Schitterend verwoord! Liefs, Caroline |
|
| makker: | Donderdag, april 04, 2002 01:04 |
| Makker wil ook in de schoot van liefde! Gefeliciteerd met de kleine, dat ie maar nog lang nie mag verdwijne | |
| Driegeetjes: | Donderdag, april 04, 2002 01:01 |
| Prachtig! DrieGeetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2002 | ||
| Thema's: | ||