Kletsnat in de stromende regen.
Sta ik.
huil ik.
We groeiden uit elkaar,
Vanuit het niets.
Als vrienden?
Nog steeds sta ik in de regen. En kijk omhoog.
Roerloos, en verdoofd.
Zal er ooit nog een tijd komen?
Zo'n mooie zomerse tijd waarin je weer de mijne kan zijn.
Mijn allerbeste vriend.
Dat was je,
Maar die tijd dreef ons uit elkaar.
Ondanks de ruzies, bleven we elkaars beste vriend,
Je had me beloofd dat je altijd aan me zou blijven denken.
No matter what happens.
Stiekem hoop ik ook dat je terug komt.
Niet omdat ik je zozeer mis,
Maar het idee dat ik alles met je kon delen.
Waarom ben je niet meer mijn beste vriend?
Maar op een of andere manier kan ik je het niet vragen,
Ondanks dat we schouder aan schouder staan,
In de stromende regen.