De inspiratie blijft wat steken
en sinds de komende weken
zit mijn vuilbak vol met op elke papierprop
mislukte verzen, en beter worden ze 'r niet op
De woordkeuze van een kind van acht
de rijmpjes zijn maar flauw bedacht
het onderwerp is maar beteuterd
ik kan het niet beter dan een kleuter
Dus daarom leg ik mijn pen en papier opzij
daar leg ik mijn gedachten bij
mijn computer uit, mijn hoofdje leeg
weg met het schoolwerk dat zoiezo al weinig aandacht kreeg
Ik neem tijd voor mezelf, 't is hoge nood
want voor je 't weet is m'n inspiratie dood
ik red mezelf van poëtisch ondergang
en moet op rust, ben ik bang
Wat sporten, wat zingen, wat dansen met vrienden
uiteindelijk zal 'k mijn inspiratie wel terug vinden
en dan begin ik weer, want dit schrijven is een "must"
maar nu moet ik gewoon even op rust