gevangen in mijzelf
13 maart 2008, ik hoor het je nog zeggen.
''goed fout is mooi''
het duurde even voor ik het me kon beseffen.
in een roze pak de piste af,
ja, ik vertelde het aan haar.
ze praatte mee, het leek of ze om me gaf.
April 2008, ik was er weer.
een knipoog, een fijn gesprek,
het voelde als een ommekeer.
begin Juli 2008, het eindfeest
ik zou haar niet meer krijgen,
dit was toch het minste wat ik had gevreesd.
September 2008, school begint.
ik zie haar lopen, geen blik, geen reactie, niks.
ik ben verblind.
Maar..............
Stiekem loop ik naar haar huis,
Gooi een envelope door de buis.
Ik zie haar, zij mij niet.
Gauw loop ik weg, zodat ze me niet ziet.
De volgende dag verteld zij,
'er lag een brief met jou naam in de bus, en hij is niet van mij'
Wij staan tegenover elkaar,
ik hoor mezelf zeggen: ''zeg het maar, zeg het maar.''
Liefde voor een onbereikbare vrouw.
Deze vrouw, de vrouw waar ik van hou.
Ik wil het haar vertellen,
ik wil haar horen, ik wil haar bellen.
wat maakt 12 jaar verschil nou uit?
gevoelens, dat is waar ik mee stuit.
ik weet het wel, zij niet.
er is toch niemand die het mij verbied?
gevoelens, ik kan ze niet uiten.
ik durft ze niet te laten zien, van buiten.
waarom durf ik er niet voor uit te komen?
waarom geen werkelijkheid, waarom alleen de dromen..........
''goed fout is mooi''
het duurde even voor ik het me kon beseffen.
in een roze pak de piste af,
ja, ik vertelde het aan haar.
ze praatte mee, het leek of ze om me gaf.
April 2008, ik was er weer.
een knipoog, een fijn gesprek,
het voelde als een ommekeer.
begin Juli 2008, het eindfeest
ik zou haar niet meer krijgen,
dit was toch het minste wat ik had gevreesd.
September 2008, school begint.
ik zie haar lopen, geen blik, geen reactie, niks.
ik ben verblind.
Maar..............
Stiekem loop ik naar haar huis,
Gooi een envelope door de buis.
Ik zie haar, zij mij niet.
Gauw loop ik weg, zodat ze me niet ziet.
De volgende dag verteld zij,
'er lag een brief met jou naam in de bus, en hij is niet van mij'
Wij staan tegenover elkaar,
ik hoor mezelf zeggen: ''zeg het maar, zeg het maar.''
Liefde voor een onbereikbare vrouw.
Deze vrouw, de vrouw waar ik van hou.
Ik wil het haar vertellen,
ik wil haar horen, ik wil haar bellen.
wat maakt 12 jaar verschil nou uit?
gevoelens, dat is waar ik mee stuit.
ik weet het wel, zij niet.
er is toch niemand die het mij verbied?
gevoelens, ik kan ze niet uiten.
ik durft ze niet te laten zien, van buiten.
waarom durf ik er niet voor uit te komen?
waarom geen werkelijkheid, waarom alleen de dromen..........
Reacties op dit gedicht
| Moi.: | Zaterdag, december 25, 2010 16:43 |
| Opnieuw raakt het me! | |
| liekjj: | Maandag, oktober 18, 2010 19:36 |
| Tijd geleden geschreven,, maar wilde er toch nog even op reageren.. Want wat een mooi gedicht,, heel herkenbaar.. Je hoeft het niet te vertellen,, maar ik ben stiekem best benieuwd hoe het er nu mee is? Liefs,, Annelie |
|
| Invisible..: | Woensdag, januari 21, 2009 19:27 |
| Mooi. Meer kan ik niet zegge |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, januari 16, 2009 06:03 |
| ja liefde en het gevoel, je hebt het uitstekend op papier gezet, zo vol emotie Lieve groet Cobie Goede morgen |
|
| ela: | Vrijdag, januari 16, 2009 01:05 |
| Gevoelens dringen zich op zonder rekening te houden met de omgeving. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Raav | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||