Het strand en de zee
sleep mezelf voort over het strand
waar een zilte lucht mijn longen verwend
zo af en toe schop ik een schelp weg
kijk achterom en zie al mijn voetstappen
het strand en de zee
de plek om tot jezelf te komen
die enorme krachten hier
en de snijdende stilte
brengen je diep naar binnen
in je eigen denken
zie de grijze lucht boven het water breken
zonnestralen raken het wateroppervlak
wat helemaal rustig lijkt te zijn geworden
ik kijk nogmaals achterom naar al die stappen
doe mijn jas los en mijn schoenen uit
en stap iets langzamer verder
met uitzicht op alles wat voor me ligt
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Zaterdag, januari 17, 2009 02:29 |
| was het niet koud...met je jas en schoenen uit?...;)lijkt mij heerlijk langs het strand te lopen om tot je zelf te komen. mooi gedicht. prachtig neergezet. liefs Tina. |
|
| lommert: | Vrijdag, januari 16, 2009 09:10 |
| het strand en de zee..tot jezelf komen...kan het geen naam geven , maar ze doet me veel ..pracht gedicht...meeeeer;) goede morgen Richard stevige groet van mij willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||