Van binnen,verscheurd van pijn!
Van buiten,vrolijke meid.
Wat is het leven fijn!
Ik kan niet uitleggen wat ik voel..
Snap je dan niet wat ik bedoel?
Zijn woorden nou echt altijd nodig..
Wanneer,ja wanneer zijn woorden nou eens overbodig?
Zeggen mijn ogen dan niet genoeg?
Of zie je mijn verdriet alleen
als ik een borrel op heb in de kroeg?
Je doet me zoveel pijn..
Waar heb ik dit aan verdiend?
Heeft het zo moeten zijn?
Verdien ik dan geen geluk van iemand zoals jou?
Als je eens in mijn hart kon kijken dan
zie je pas echt hoeveel ik van je hou!!!
Hou nou eens op met dat koppige gedoe..
en geef je fouten nou eens toe!
Zet je trots opzij en doe niet zo stoer!
Want die houding van jou,die houding doet mij geen malle moer!
Kijk daar prik ik wel doorheen.
En een ander?
Er is er geen 1!
Dus lieve schat,
Denk na en maak de goede keus...
Het is nog niet te laat..
Kusjes van je kleine wijsneus!!!!