Zittend op de grond
in het midden van een menigte
zo voelt het.
Ik kan me niet oprichten
wil me niet laten zien
maar het doet pijn
als mensen over me heen lopen.
maar als iemand te dichtbij komt
kruip ik nog verder weg.
probeer te verdwijnen
wetend dat dat niet kan.
al mijn angst krop ik op.
kan ik niet uiten.
gevoelens voel ik niet
hoe moeten ze dan benoemd kunnen worden.
ze zijn er wel
maar ergens diep weggestopt
en ik ben er niet klaar voor
om ze te voorschijn te roepen.