Voor gelogen
ik had nooit geweten
als ik vanavond niet had gevraagd
waar ik al die tijd over in had gezeten
de vraag dwaalde in mijn hoofd
en dat al zo'n vele dagen lang
ik wou dat hij beantwoord werd
want ik werd zo langzamer hand toch een beetje bang
en waarbij ik dus maar even kwijt wou
dat we echte vrienden soms over het hoofd zien
en dat ik nu echt ga nadenken
wie ik als mijn echte vrienden beschouw
zodat ik er niet weer achter hoef te komen
dat ze toch hebben gelogen
en dat pas na zo'n lange tijd
het is te laat,
ik ben nu al zo vaak bedrogen
ze zeggen van 'nee- ik heb het niet gedaan'
vervolgens lopen ze tegen hun eigen ramen aan
kaatsen ze terug en vallen kapot op de grond
ze hebben dingen gezegt waardoor ze mij hebben gekwetst
hun laatste woorden waren 'ik hou voortaan maar mijn mond'
maar het was al te laat, het is al voorbij
ik wist het al vanaf het begin, ik wou het niet toegeven
maar nu ben je erbij, en is onze vriendschap over voor mij
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: mother nature | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||