lotte
lieve lotte is het waar
dat je naar me wijst maar dat je naar me lacht
alsof een lach van jou de pijn verzacht
dat ik niet genoeg aan je heb gedacht
het is waar als ik je zie
denk ik terug met veel nostalgie
bij het voelen van die emotie
die wij deelden toen jij nog naast me sliep
lieve lotte toen die keer
deed ik wat ik dacht dat in die tijd juist was
het werd een wonde die niet meer genas
al bleven wij in dezelfde klas
en als je door mij hebt geweend
elke traan voor mij nu een gewicht
je reageert op niet 1 bericht
als laatste poging post ik dit gedicht
binnenkort diplomatijd
ik hoop dat jij verder studeren kan
geluk kunt vinden met de juiste man
die je niet behandelt als behang
hopelijk zie ik je weer
gelukkiger dan die laatste keer
daarom doet dit schrijven me zo zeer
want na de dood is er geen leven meer
lotte waar is al die tijd naartoe
waarom is het weggegaan en hoe
ik val niet meer in slaap en als je wou
dan zou
ik veel meer mijn best doen voor jou
lotte al is het voorbij
denk je ook nog soms een keer aan mij
alleen liggen in een bed doet zo pijn
niet fijn
nu ik niet meer bij jou kan zijn
dat je naar me wijst maar dat je naar me lacht
alsof een lach van jou de pijn verzacht
dat ik niet genoeg aan je heb gedacht
het is waar als ik je zie
denk ik terug met veel nostalgie
bij het voelen van die emotie
die wij deelden toen jij nog naast me sliep
lieve lotte toen die keer
deed ik wat ik dacht dat in die tijd juist was
het werd een wonde die niet meer genas
al bleven wij in dezelfde klas
en als je door mij hebt geweend
elke traan voor mij nu een gewicht
je reageert op niet 1 bericht
als laatste poging post ik dit gedicht
binnenkort diplomatijd
ik hoop dat jij verder studeren kan
geluk kunt vinden met de juiste man
die je niet behandelt als behang
hopelijk zie ik je weer
gelukkiger dan die laatste keer
daarom doet dit schrijven me zo zeer
want na de dood is er geen leven meer
lotte waar is al die tijd naartoe
waarom is het weggegaan en hoe
ik val niet meer in slaap en als je wou
dan zou
ik veel meer mijn best doen voor jou
lotte al is het voorbij
denk je ook nog soms een keer aan mij
alleen liggen in een bed doet zo pijn
niet fijn
nu ik niet meer bij jou kan zijn
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, januari 19, 2009 18:40 |
| zeer gevoelig jou gevoelens in woorden neergezet | |
| Noorderlicht66: | Zondag, januari 18, 2009 20:08 |
| Hartbrekend droefmooi, sterkte hoor! Liefs N66 |
|
| kerima ellouise: | Zondag, januari 18, 2009 19:56 |
| gevoelsvol ...verlangend droef liefs kerima ellouise |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, januari 18, 2009 18:30 |
| wat een verlangen lees ik hier gr.janny |
|
| isolina: | Zondag, januari 18, 2009 18:29 |
| gevoelig , blijf geloven .!!!!! knuff maria (Isolina) | |
| Windwhisper: | Zondag, januari 18, 2009 18:25 |
| een waar gemis is hier te lezen lieve groet Cobie kuzzz dag Bart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||