grijze muren
Langs de grijze muren
kruipt de kou van het schemer
de nacht zal me geleidelijk aan
verslinden in de greep van het duister
vreemde krachten bundelen het brein
een diepe zucht, ogen die jou zoeken
al was het maar een vage schim
die helder de toekomst tegemoet treed
boven de boomtoppen glijden
mijn verlangens met gespreide
vleugels in de thermiek van lucht
waar het donker een balans zoekt
schemer ik en zoek de sterrenpracht
zal het licht van volle maan eens schijnen
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Maandag, januari 19, 2009 08:57 |
| zoveel te lezen, te zeggen...verlangende woorden ook...weer liefs ;) willem |
|
| tinkelbel10: | Zondag, januari 18, 2009 21:46 |
| prachtig...heel mooi. liefs Tina. |
|
| Artifex: | Zondag, januari 18, 2009 21:41 |
| Wat mooi... Liefs, Artifex. |
|
| Noorderlicht66: | Zondag, januari 18, 2009 21:31 |
| Prachtig, heel graag gelezen! Liefs N66 |
|
| Joeke: | Zondag, januari 18, 2009 21:05 |
| Zeer mooi geschreven ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||