mijn hart bloedt
een I.M. voor alle doden;
slachtoffers van - meestal zinloos - geweld.
(geïnspireerd door en op een mail van Jannie)
wanneer bladeren gelen en donkere nachten
letters van pijn en droefheid in mijn ziel hameren
ben ik alleen; wat heet geluk van mens-zijn
als zijn bestaan door een mystieke macht
en blind fanatisme gevoed worden
bomen vallen terwijl een koude wind
mij ruw streelt en tranen verder draagt in ’t niets
schreeuwend naar niemand die het hoort (noch wil)
in deze blinde wereld waar vonken vuur
restanten leven besproeit
ik ben alleen en blind gevangen
in de kringloop tijd val ik langzaam
door haar sluiers als een laatste blad
weggeslagen door de storm haat.
sunset 19-01-2009
Reacties op dit gedicht
| Samhain: | Donderdag, januari 22, 2009 23:22 |
| Wat een prachtig maar droevig en eenzaam gedicht Ingo, liefs Samhain x | |
| zomerkind: | Maandag, januari 19, 2009 14:21 |
| het leven is soms zo melancholisch dat ik er van moet huilen mooi sunset liefs eddie | |
| Meneer Zes: | Maandag, januari 19, 2009 11:43 |
| :PJeetje! Tragisch ditte! Ik heb meestal volkomen lak aan die lui - die potenrammers etc etc.(niet dat ik homo ben hoor) Noem maar wat... En denk dat dat beter is, hoewel een goed gedicht zoals dit natuurlijk wel mooi is, en op z''n plek... (6)Meneer Zes |
|
| johandedichter: | Maandag, januari 19, 2009 08:09 |
| goede morgen U pent al vroeg zo''n enorme prachtig poezie uit de inkt van je pen van je gevoel gr johan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||