simpel lieven
maskerlijkend soms de mimespelen
in rollenwissel afgronddiepe haatgebaren
bederven van te ver de ogenleden
met woorden die zich nooit verklaren
- beïnvloed door het bedgefluister
verdiepen zoete kruizen wat wij delen
waar zilveren spiegels littekens helen
vernietigen scherven ’t hopeloze wachten
- heldere stemmen als uit kinderharten
verwezen harde tonen, laten lippen spreken
vullen nieuwe levensdrang in lang vergeten
heftig lange liefdesnachten.
sunset 19-01-2009
Reacties op dit gedicht
| Sabri83: | Dinsdag, januari 20, 2009 15:26 |
| Heel erg mooi. xx | |
| Dirk Hermans: | Maandag, januari 19, 2009 19:22 |
| mooi |
|
| lonely 1: | Maandag, januari 19, 2009 10:52 |
| fantastisch mooi geschreven, liefs en knuffel, hilde |
|
| Windwhisper: | Maandag, januari 19, 2009 08:59 |
| Goede morgen Sunset Ingo dank je wel voor al die mooie gedichten liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||