Hopeloze troost
Zie de angst in je ogen
Wetend wat er komen gaat
Een diagnose gegeven waardoor je ons eerdaags
alleen achter laat
Ik weet dat ik moet genieten van de tijd die er nog is
Maar als ik denk aan wat er komen gaat
krijg ik een gevoel waardoor ik je nu al mis
Ook als is een niet veel tijd meer gegeven
Blijf voor je vechten tot aan me laatste kracht
Want misschien is er in de toekomst dat kleine
beetje hoop dat nu niemand verwacht
Wetend wat er komen gaat
Een diagnose gegeven waardoor je ons eerdaags
alleen achter laat
Ik weet dat ik moet genieten van de tijd die er nog is
Maar als ik denk aan wat er komen gaat
krijg ik een gevoel waardoor ik je nu al mis
Ook als is een niet veel tijd meer gegeven
Blijf voor je vechten tot aan me laatste kracht
Want misschien is er in de toekomst dat kleine
beetje hoop dat nu niemand verwacht
Reacties op dit gedicht
| Jet van keken: | Dinsdag, april 30, 2002 09:31 |
| Hoop doet leven, en nu moet je inderdaad genieten. Tijd gaat zo snel lieverd. Besteed die samen zo goed mogelijk, onder deze omstandigheden, ik als geen ander weet hoe moeilijk het is. Heel veel liefs Jet |
|
| mabel: | Maandag, april 08, 2002 20:19 |
| Ik krijg tranen in mijn ogen , echt waar!! Ik woel me precies zo en jij omschrijft het zo mooi! Ik begrijp je en weet wat je bedoelt. liefs xxx mabel | |
| Susanne X: | Donderdag, april 04, 2002 21:12 |
| Vreselijk gevoel moet dat zijn... Geniet nog van die tijd die jullie hebben! | |
Over dit gedicht
| Auteur: ChantalW | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2002 | ||
| Thema's: | ||