Lieve mams, Lydia,
Vandaag 20 januari 2009 zou je je verjaardag willen vieren,
57 jaar, zo jong, én zo erg in het leven om anderen te plezieren.
Wij denken vandaag nog meer aan jou als anders en denken aan,
hoe het zou zijn geweest met jou hier bij de Kralingse Plas te staan.
Een grote en tevreden lach, met je dochter en schoonzoon aan je zij,
kijk je nogmaals van mij naar hem en van hem naar mij.
Mams ik moet je nog zo veel vertellen maar soms denk ik dat je het al weet,
laat anderen maar vraagtekens hebben, jij maakt ons leven compleet.
Het zijn maar kleine momenten dat je ons samen zag, arm in arm,
maar dat is voor jou voldoende geweest om te denken dat is samen én warm.
En dat is zo, wij zijn trots op ons leven,
om daar altijd bij te kunnen zijn zou je veel voor hebben gegeven.
Maar je bent bij ons vergeet dat niet,
wij hebben soms een lach en soms weer dat intense verdriet.
Toch even snel vertel ik je dat we fijn wonen in Rotterdam, jouw stad weliswaar
wie weet gaan we weer eens verhuizen, naar Nootdorp, België of wie weet waar.
We zijn met ons hondje een gelukkig gezin,
en we zetten ons elke dag weer voor elkaar in.
We werken allebei hard en met plezier, dat ben je al gewend,
en zorgen dat dan de één dan de ander wordt verwend.
Jouw moederschap heeft mij de vreugde gegeven die ik nooit had verwacht,
nog steeds trots en terugdenkend aan de mooie herinneringen die jij me hebt bijgebracht.
Lieve mams, Lydia, een dikke kus van ons voor je verjaardag,
Miriam en Arnoud
PS Ik mis je nog iedere dag